تحقیق در مورد وجدان کاری در نهج البلاغه

لینک *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه16

فهرست مطالب

و

تعریف وجدان در معنای عام

وجدان از دیدگاههای مختلف:

کار در نهج البلاغه:

وجدان و کار؛ وجدان کاری:

وجدان میزان سنجش:

احساس عمومی درباره وجدان

ای وجدان، ای شگفت&zwnj انگیزترین آشنای روح انسانی، ما دیگر به جستجوی کلمه&zwnj ای که بعنوان یک کالبد شایسته روح ترا دربرگیرد تلاش بیهوده نخواهیم کرد، مگر می&zwnj توان اقیانوس پرتلاطم و بی&zwnj ساحل را که هیچ کرانه و ژرفایش پیدا نیست در یک پیمانه کوچک جای داد؟

ای خورشید روح&zwnj افزا ما، پرتو خود را از ما دریغ مدار، اگر هم برای چند لحظه چشم بهم گذاشته و مانند شب پرگان وصل ترا نخواهیم، بالاخره دیدگان خود را از دست نمی&zwnj دهیم، زیرا به خوبی می&zwnj دانیم که چشم بهم گذاشتن و خود را بنابینایی زدن با کوری همان فاصله را دارد که هستی با نیستی، ای مشعل شبهای تاریک ما، چرا ستایشت نکنیم؟ در آن هنگام که گردبادهای طوفانی تمایلات ما به لرزه&zwnj ات درمی&zwnj آورد، چه مقاومتهای آهنینی که از خود نشان نمی&zwnj دهی؟ و چه اندازه نیرو در دفاع مخلصانه از شخصیت انسانی که صرف نمی کنی؟ آری تا آب زلال روح خشتک نشده است ای ماه وش در آن آب زلال می&zwnj لرزی و می&zwnj لرزی و تمام وجود ما را می&zwnj شورانی، آه چه کوششها که برای ادامه درخشندگی شعله&zwnj های ملکوتی خود انجام می&zwnj دهی؟

تا آنگاه که ظلمات متراکم تمایلات و تبهکاریها تلاش بی&zwnj نهایت ترا خنثی نموده و هنگام خاموشیت فرا رسد در آن موقع با صدای ضعیف زیرپنجه حیوانی هوسهای بنیان کوه ما که با آخرین نفسهای تو همراهست پایان انسانیت را اعلام داشته و به راه خود می&zwnj روی و از افق روح ناپدید می&zwnj گردی، پس از تو دیگر برای انسان جز مشتی رگ و پوست و استخوان و یک عده غزایز کورکورانه چه خواهد ماند؟

در تاریکی شبهای ظلمانی آنجه که همه دادگران و دادپروران و دادرسان به خواب عمیق فرو رفته&zwnj اند. تو ای همیشه بیدار در بستر کاخهای مجلل که انسانهای نیرومندی سربه بالش پر نیایش نهاده و به دریای خویشتن خم شده است و با دربیغوله ای از کوخهای محقر که انسان ضعیفی جسد آزرده خود را بر روی آن فرش نموده و به صدای جویبار خویشتن گوش فرا می&zwnj دهد در هر دو صحنه بساط محاکمه را می&zwnj گسترانی و شرافت توأم با خرسندی یا رذالت توأم با ندامت در چهره درونی هر دو انسان برای تو نمودار می&zwnj گردد، در آن هنگام که می&zwnj خواهیم از قضاوت عادلانه و انعطاف&zwnj ناپذیر تو روگردان می&zwnj شویم و ترا ندیده بگیریم به هرطرف که برمی&zwnj گردیم مانند نورافکن دوار با ما می&zwnj گردی و نور خود را به قیافه تاریک و در هم پیچیده ما می&zwnj افکنی، مگر انسان راه فراری از خویشتن سراغ دارد راستی آدمی کدامین روی خود را نشان می&zwnj دهد آن موقع که می&zwnj خواهد

لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-104031-%d8%aa%d8%ad%d9%82%db%8c%d9%82-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d9%88%d8%b1%d8%af-%d9%88%d8%ac%d8%af%d8%a7%d9%86-%d9%83%d8%a7%d8%b1%d9%8a-%d8%af%d8%b1-%d9%86%d9%87%d8%ac-%d8%a7%d9%84%d8%a8%d9%84/